Zonder titel 1983

Leo Vroegindeweij maakt vanaf omstreeks 1980 sculpturen van buigzaam materiaal. Aanvankelijk werkt hij met loden platen die hij met zijn handen bewerkt door ze te vouwen, buigen en plooien. Later gaat hij weerbarstigere materialen met verwante eigenschappen gebruiken, zoals aluminium, koper en messing.

Dit beeld van messing - een legering van koper en zink - bestaat uit twee losse elementen. De smalle delen tasten elkaar af in de ruimte en brengen een bepaalde spanning over. Door de ranke uiteinden en het gekreukelde oppervlak heeft het beeld een grillige en kwetsbare uitstraling. Over de verschijningsvorm van zijn werk zegt Vroegindeweij: ‘Ik neem alle beslissingen, maar de vorm heeft het beeld aan zichzelf te danken.’ Hij kiest weliswaar het materiaal, maar de eigenschappen van het materiaal bepalen uiteindelijk het uiterlijk en het karakter van het beeld. Het metaal reageert op de druk van zijn vingers; biedt weerstand en heeft zo invloed op het resultaat.
Het uitgangspunt van deze sculptuur is een messing plaat in de vorm van een ovaal. Vroegindeweij kiest altijd voor heldere geometrische grondvormen. Hier is de ovaal in twee delen gesneden die lijken op een soort yin yang-teken met een lange staart. De twee afzonderlijke delen zijn altijd terug te brengen tot de oorspronkelijke eenheid. Hierin schuilt echter geen diepere betekenis. De beelden van Vroegindewij verwijzen nergens naar. Het gaat om zaken als vorm, de fysieke eigenschappen van het materiaal en de omgang daarmee.