Fabrieksterrein bij avond 1907

In 1905 vertrok Sluijters naar Rome. Aanvankelijk volgde hij daar en in andere Italiaanse steden het door de jury voorgeschreven programma door onder meer schilderijen van oude meesters te kopiëren. Maar de buitenthema’s in de stad zoals de bedrijvigheid van het Campo dei fiori in Rome, trokken hem veel meer. Volgens de journalist Simons, een vriend van Sluijters die daar op dat moment ook vertoefde, was hij er niet weg te slaan: ‘Hij hield van de licht sprankelende kleurenwriemeling, laaiend vlammend in de zon of duister broeiend in de blauw-violette schaduwen der kolossale witte parasols’.

In de jaren 1907-1908 vond Sluijters zijn onderwerpen in de eerste plaats aan de rand van Amsterdam. Hij tekende en schilderde stadsgezichten, o.a. van de beginnende industrie en de zaagmolens in de Baarsjes en de omgeving van de Kostverlorenkade. Een thema dat kunstenaars van de Haagse en de Amsterdamse school aan het einde van de negentiende eeuw al vaak hadden verbeeld. In vergelijking met hun werk is er bij Sluijters sprake van een explosie van kleur. De doorgaans kleine doeken uit deze periode zijn in een impressionistisch-pointillistische stijl geschilderd.