Een scène uit het Chushingura drama z.j.

Chushingura
Tussen 1701 en 1703 vinden er in Japan enkele gebeurtenissen plaats, die de collectieve verbeelding blijven prikkelen. Zevenenveertig voormalige samoerai plegen, ogenschijnlijk zonder aanleiding, een aantal spectaculaire moorden op hooggeplaatste edelen. Onder hen graaf Kira. Deze daimyo had echter enkele jaren daarvoor hun baas, de daimyo Enya Hangan, tot harakiri of seppuku aangezet. Alleen door dit ultieme offer kan deze aan zijn door Kira ten onrechte afgedwongen ereschuld of giri voldoen. De zwervende samoerai, Ronin genoemd, hadden na de seppuku van hun meester jarenlang voorgewend geen enkele lust te voelen de eer van hun meester te wreken. Levend aan de zelfkant van de samenleving leken zij deze gebeurtenis geheel vergeten te zijn. In het geheim bliezen zij echter de gloeiende sintels van hun woede over deze vernedering aan. Toen iedere waakzaamheid van hun gedoodverfde tegenstander verdwenen was, achtten zij de tijd rijp voor wraak. Ze doodden Kira en consorten en pleegden vervolgens, zoals het oprechte moordenaars betaamt, en masse seppuku. Het in 1748 naar deze gebeurtenissen geschreven theaterstuk heet Chushingura, 'het pakhuis van de trouw’. Het is ook bekend onder de titel ‘De zevenenveertig Ronin’ en maakt deel uit van het repertoire van zowel het klassieke Japanse danstheater, het volkse Kabuki alsook het poppentheater.

Utagawa Kuniyoshi (1797 – 1861) wordt beschouwd als een van de meest buitengewone, intrigerende kunstenaars uit de Edo-periode. Zijn oeuvre is vernieuwend, origineel, humoristisch en soms spectaculair.
Kuniyoshi was aan de Utagawa School leerling van Toyokuni I en rivaal van Kunisada. Hij viel op door zijn verrassende ideeën. Zijn doorbraak kwam met de illustraties voor de Chinese heldenroman ‘Suikoden’, die hem snel populair maakten. Met deze musha-e, prenten van helden, is hij het meest bekend geworden. Ook ten aanzien van de ‘bijin-ga’, prenten van mooie vrouwen, en de sansui-ga, landschapsprenten, had hij vooruitstrevende opvattingen. In deze laatste zijn westerse invloeden waarneembaar. Hij was een flexibel kunstenaar en beperkte zich niet tot de traditionele methoden. Kuniyoshi was dol op katten en die komen in zijn werk dan ook veelvuldig voor. Hij maakte zelfs ‘portretten’ van acteurs, waarin hij ze ‘vermomde’ als katten. Bovendien had hij een zwak voor het groteske en legde zijn fantasieën vast in veel prenten. Kortom, het oeuvre van Kuniyoshi is zeer divers.