Het huis van de tekenaar 1994-1996

De tekeningen en pastels van Frank Van den Broeck hebben een karakteristiek en onmiskenbaar handschrift. In beweeglijke lijnen tekent hij voorstellingen die weliswaar concreet maar toch meerduidig zijn. Het zweven keert vaak terug in Van den Broeck’s werk, voorwerpen lijken daardoor in een staat van overgang te zijn, op weg naar een andere plaats of dimensie. Motieven als een missive (een schriftelijke mededeling waarvan een bepaalde stelligheid uitgaat) en een sleutelgat spelen een belangrijke rol in de tekeningen. Andere voorstellingen zijn dreigender met spookachtige wezens en maskerachtige gezichten die plotseling opdoemen. Steeds is er een gevoel van transitie aanwezig, de voorwerpen en figuren lijken te verwijzen naar een achterliggende werkelijkheid. Figuratieve en abstracte motieven wisselen elkaar af en vloeien in elkaar over. Hoewel zijn werkwijze intuïtief is, kiest hij zijn motieven altijd bewust. Deze ontleent hij aan het universum, de muziek, literatuur, architectuur en beeldende kunst, maar soms ook uit het leven van alledag. Daarbij gaat het vooral om de vorm van een motief en niet zozeer om de inhoud of betekenis.