Nicholas Pope was een succesvolle kunstenaar. In het begin van zijn carrière stond hij bekend om het maken van voornamelijk houten sculpturen. Later experimenteerde hij met uiteenlopende materialen zoals glas, aluminium, textiel, marmer, breiwerk en porselein, maar voornamelijk keramiek. In 1980 vertegenwoordigde Pope Groot-Brittannië op de Biënnale van Venetië en maakte hij sculpturen die "de ruimte vulden". Vervolgens bezocht hij in 1983 Afrika om de Mbawala-beeldhouwers in de Ruvuma-vallei te bestuderen. Daar werd hij gebeten door een mug die hem een zeldzame vorm van encefalitis gaf. Sindsdien is zijn beroepsleven veranderd. Hij koos ervoor om Londen te verlaten en heeft zijn werkpraktijk aangepast aan de korte tijdspannes dat hij sterk genoeg is om te werken - iets wat hij zegt dat artiesten moeten doen "zelfs als je niet weet wat je doet". In 1987 trok Pope zich tijdelijk terug uit de kunstwereld en pas in 1992 pakte hij zijn artistieke carrière weer op. Toen kwam hij met naïef uitziend kleiwerk voor de dag en religie en christendom werden belangrijke thema’s in zijn werk.
Afbeeldingen van dit object mogen niet worden gedownload. Het auteursrecht van dit object berust niet bij Rijksmuseum Twenthe. Voor meer informatie kunt u contact opnemen.
Met de tien geboden (Hebreeuws:, עשרת הדברים asèrèt hadewariem, "tien woorden" of "tien uitspraken") of dekaloog (Oudgrieks: οἱ δέκα λόγοι, hoi déka lógoi, "de tien woorden") worden de leefregels aangeduid die volgens het jodendom en christendom door God via Mozes aan de mensen gegeven zijn.
Lees meerOp zijn site laat Nicholas Pope zijn kunstwerken zien.
Lees meerPorselein is een specifieke vorm van keramiek, met andere eigenschappen dan aardewerk. Bij de samenstelling van porselein wordt kaolien, een weerbarstige, witte kleisoort, gebruikt, vermengd met kwarts en een veldspaat. Bij het bakken is een hoge temperatuur vereist. Porselein wordt daardoor hard, doorschijnend, niet poreus en klinkt helder.
Lees meer
