Een berkenstam in een heuvelachtig landschap ca. 1665

Dit schilderij is gemaakt in de zogenaamde ‘klassieke periode’ van de Hollandse landschapschilderkunst. Vanaf 1650 gingen schilders hun voorstellingen meer dramatiseren: de formaten werden groter en de kleurcontrasten sterker. In Jan van Kessels schilderij herinnert de oprijzende dode berkenstam aan een onstuimige herfststorm.

Van Kessel heeft zich sterk laten beïnvloeden door Jacob van Ruisdael, een van de toonaangevende schilders in deze ‘klassieke periode’. Van Kessel is lang gezien als een maar een navolger van Van Ruisdael. In dit schilderij is linksonder zelfs de signatuur ‘JRuisdael’ te zien. Deze valse signatuur is waarschijnlijk over de handtekening van Jan van Kessel geplaatst, in de hoop dat het werk dan meer waard zou zijn.

Bij nadere beschouwing hebben Van Kessels landschappen een geheel eigen karakter, dat duidelijk afwijkt van dat van Van Ruisdaels voorstellingen. In Van Kessels schilderijen zijn elementen ín het landschap het eigenlijke onderwerp, zoals de boomstronk in dit werk. Omdat de boomstronk en de andere vegetatie op de voorgrond zijn geplaatst, zouden zij symbolisch bedoeld kunnen zijn. De dode boom zou kunnen staan voor vergankelijkheid, maar dat is allerminst zeker.