De prachtig rijk bewerkte robuuste Romaanse doopvont van Bentheimer zandsteen bezit aan de bovenkant een sponning waarin vroeger het deksel paste. De scharnierpunten maar ook de sluiting zijn nog goed herkenbaar in de rand waar te nemen. Vroeger moesten de vonten afsluitbaar zijn om te voorkomen dat onverlaten het doopwater gingen gebruiken voor tovenarij en duistere rituelen. De kuip loopt aan de binnenzijde enigszins conisch toe en is aan de buitenzijde voorzien van twee gehakte touwbanden in visgraat motief waartussen een fries met een slingerende rank met vruchten. Hieronder een verticaal gebouchardeerd veld. De kuip wordt gedragen door een ronde zuil. Op de vier hoekpunten staan kopgewende leeuwen met hun voorpoten tegen de zuil en hun achterpoten rusten op de hoekpunten van het vierkante voetstuk.
Van de vont in het Rijksmuseum Twente is bekend dat het is teruggevonden in de nabijheid van Den Ham, namelijk in Daarle op de boerderij “het Janshuis”, waar het als paardenkrib in gebruik was. Een foto van de doopvont zoals deze door Mr. G.J. ter Kuile in 1927 werd aangetroffen kunt u zien in de link ‘Romaans doopvont’.
Stenen doopvonten werden van zandsteen gemaakt. Ze kwamen grotendeels uit Bentheim, of beter gezegd uit de groeven bij Gildehaus. De oudste stenen vonten dateren uit de elfde eeuw en van de negen middeleeuwse Twentse exemplaren heeft de Nederlandse hervormde kerk in Enschede de oudste.
Lees meerOp het erve Janshuis in Daarle bevond zich tot 1927 een fraai met wingerdranken en lijnversiering bewerkt doopvont uit circa 1200, gemaakt van Bentheimer zandsteen. Het was als voederbak voor paarden voor driekwart ingemetseld.
Lees meerEen doopvont (van het Latijn fons = bron) of doopbekken is een waterbekken dat voor het bewaren van het doopwater en de toediening van de doop wordt gebruikt. Het bassin is gemaakt van hout, (natuur)steen, (edel) metaal of glas.
Lees meer
