De intieme vergezichten van Bettie van Haaster
Dit verhaal van Michiel Morel uit 2013 gaat over Bettie Haaster en de wijze waarop zij haar schilderijen maakt.
Lees meerBettie van Haaster zet haar schilderijen intuïtief en met slechts een vaag idee van mogelijke voorstellingen op. Pas tijdens het schilderen krijgen ze richting en verschijnen in de doorgaans grillige verfpatronen van ritmisch geordende verfstreken beelden die associëren aan allerlei landschappelijkheden. Van Haaster schildert nat-in-nat en boetseert haar verfvlakken in, over en tegen elkaar, waardoor even gelaagde als hechte structuren ontstaan. De tonale opbouw van haar composities weerspiegelt een bijzondere belangstelling voor licht, schaduw en tegenlicht. De effecten daarvan intensiveren zich als dag- of kunstlicht over de geprononceerde verfhuid strijkt en, bij het nemen van enige afstand, de materie in staat blijkt onverwacht tot atmosfeer te transformeren. Van dichtbij geven haar verfobjecten vooral een gedetailleerd verslag van het artistieke proces. In elke geprofileerde verfstreek lijkt de behoefte schuil te gaan het medium te duiden, het eigen handelen te analyseren en anderen direct bij het schilderen te betrekken.
Afbeeldingen van dit object mogen niet worden gedownload. Het auteursrecht van dit object berust niet bij Rijksmuseum Twenthe. Voor meer informatie kunt u contact opnemen.
Dit verhaal van Michiel Morel uit 2013 gaat over Bettie Haaster en de wijze waarop zij haar schilderijen maakt.
Lees meerBettie van Haaster vertelt over haar werk in Museum De Pont.
Lees meerHet werk van Bettie van Haaster is op het eerste gezicht ingetogen en geschilderd in een beperkt kleurenpalet. Je moet echt goed kijken, de tijd nemen, dan word je beloond.
Lees meer