Cirkel en zeshoek in overgang 1966

Het oeuvre van Ad Dekkers bestaat hoofdzakelijk uit reliëfs, gebaseerd op geometrische vormen, waarin hij steeds op zoek is naar een zo zuiver mogelijke weergave van de vorm. Dekkers begint omstreeks 1960 met het maken van reliëfs, waarbij hij zich sterk laat beïnvloeden door de ideeën van Mondriaan. Hij bewondert de harmonie tussen horizontale en verticale elementen en verschillende kleurvlakken in zijn schilderijen, maar tegelijkertijd wijst hij Mondriaans intuïtieve benadering af. In plaats daarvan kiest Dekkers voor wetmatige systemen om te komen tot een universele harmonie.

In dit zogenaamde vormveranderingsreliëf wordt in zes stappen getoond hoe een zeshoek volgens een regelmatig proces verandert in een cirkel, doordat steeds een hoek wordt afgerond. De veranderingen zijn niet plotseling en alle fases hebben ongeveer evenveel gewicht, waardoor geen enkele vorm nadrukkelijker aanwezig is dan een andere. Toch is er sprake van een zekere mate van hiërarchie, omdat de vormverandering wel een begin- en een eindpunt kent. Deze ontwikkeling van de ene vorm naar de andere roept ook het gevoel van beweging op, waardoor in het beeld een bepaalde dynamiek verscholen ligt.

Uiteindelijk heeft het werk van Dekkers verderstrekkende betekenissen dan alleen het onderzoeken van de vorm. De beeldmiddelen verwijzen wel degelijk naar de werkelijkheid in plaats van alleen naar zichzelf, zoals blijkt uit het volgende citaat: ‘De wetmatigheid [van vorm] in de natuur is voor mij het mysterie dat ik wil ontdekken en dat ik aanschouwelijk wil maken in mijn werk.’