Dick Cassée maakt al zijn hele kunstenaarsbestaan lang grafiek. Na een korte carrière als illustrator vertrekt hij in 1961 naar Parijs, waar de Amerikaanse graficus Stanley Hayter hem de kunst van het etsen leert. Een grote vaardigheid ontwikkelt Cassée in het werken met de droge naald. Met een burijn, een ijzeren staaf, kerft hij groeven in een metalen plaat. De rafelige randen die daarbij achterblijven, veroorzaken op het papier vaag begrensde lijnen. Door de platen met bruine inkt in te smeren geeft hij zijn grafiek een warme uitstraling.
Dick Cassée laat zich inspireren door de natuur of de architectuur, al zou je dat als toeschouwer niet direct zeggen. Hij wil het licht en de ruimte in haar essentie weergeven. Aanvankelijk vormt het landschap van de Provence zijn voornaamste inspiratiebron; later breidt zijn liefde zich uit tot de Engelse landschappen. Ter plekke zet hij met enkele penseelstreken aquarellen op. Ze vormen de basis voor de grafische composities die hij vervaardigt in zijn Nederlandse atelier. In zijn recentere werk groeien aquarellen en grafieken steeds meer naar elkaar toe.