Sinds de ‘ontdekking’ van een communiejurk op een simpele krantenfoto in 1995, combineert Arno Kramer deze vorm met het vrouwelijk lichaam. De torso, handen en voeten worden met acrylverf meestal gecombineerd met eigen bedachte mathematische systemen. De diverse lagen en motieven in het werk zorgen voor een zekere spanning in het beeld. Elke tekening moet op zijn minst een verrassing bevatten. Kramer gebruikt de tekenkunst niet als middel om iets vast te leggen maar om iets op te roepen. Het tekenen is een doel op zich. Daarbij maakt hij gebruik van de wendbaarheid die het medium eigen is. Zijn manier van tekenen is zeer herkenbaar, niet alleen door de combinatie van abstracte en figuratieve elementen, maar ook door de fijnzinnigheid en melancholieke sfeer.
Afbeeldingen van dit object mogen niet worden gedownload. Het auteursrecht van dit object berust niet bij Rijksmuseum Twenthe. Voor meer informatie kunt u contact opnemen.
Bij een aquarel (gewassen tekening) wordt met wateroplosbare verf op speciaal dik aquarelpapier geschilderd. Karakteristiek is dat het kleurende pigment in een niet-gesloten laag wordt aangebracht, zodat het papier erdoorheen schemert. Ook wordt er geen dekkende verf (gouache) gebruikt, in het bijzonder geen dekkend wit. Het wit in een aquarel is dan ook altijd afkomstig van het papier.
Lees meerHet woord houtskool ontleent zijn betekenis aan de ontleding van hout. Doordat houtskool zwart afgeeft en sterk aan zijn ondergrond bindt, leent het zich ook voor artistieke doeleinden als tekenen.
Lees meerArno Kramer (1945) is een Nederlandse beeldend kunstenaar, curator en dichter. Hij heeft zich in de loop der jaren steeds meer toegelegd op het tekenen. Naast de tekeningen op papier maakte hij ook grote werken direct op de muur.
Lees meer
