Dazzler z.j.

Kenneth Noland wordt gezien als één van grootste uitdragers van Colorfield Painting. Dit was een generatie naoorlogse Amerikaanse schilders die het beschilderde doek van het schilderij ultiem plat wilden houden. In de jaren vijftig werd Noland een bekende kunstenaar met zijn serie concentrische cirkels in een oogverblindende reeks kleuren. Dit waren geen doelen maar cirkels als een eenvoudige geometrische vorm die een oneindig aantal kleurencombinaties kon demonstreren. Hij maakte cirkels met vage randen zoals laaiende catherine-wielen, diamantvormen, diamanten in cirkels, punthaken, horizontale banden en geruite patronen op verschillend gevormde doeken tot wel 7,3 meter breed. Het bericht was kleur, meestal puur en altijd eenvoudig. Na 1960 ontwikkelde zijn schilderkunst zich naar het minimalisme. Hij wilde elke vorm van optische illusie van ruimte of van compositie uit zijn schilderkunst verbannen. Voorbeelden hiervan zijn de meterslange 'Stripings' en de gecentreerde concentrische bollen, maar dan op een kleinere schaal met dikkere lagen van kleur. In 1964 vulde Kenneth Noland het halve Amerikaanse paviljoen op de Biënnale van Venetië en in 1977 organiseerde het Guggenheim Museum zijn eerste retrospectieve, waarna vele exposities in musea volgden.