Het werk van Peter Zegveld was voor het eerst te zien in RMT tijdens de groepstentoonstelling Ik speel, dus ik ben in 2017. Een jaar later deed hij mee aan de collectietentoonstelling Ars longa, vita brevis en in 2019 volgde zijn solopresentatie Wat beweegt. Zijn speelse en vaak grappige installaties zijn een viering van de menselijke verbeeldingskracht. Want als we ons bewust worden van die unieke kwaliteit ontstaan er betekenisvolle momenten, aldus Zegveld. Zo doet hij met de installatie Spookje een beroep op het menselijke vermogen om aan levenloze object een ziel toe te kennen. Het is een vermogen dat we veelal verliezen op weg naar de volwassenheid, maar waarin een grote creatieve kracht schuilt. Door ons op hetzelfde moment in de illusie te laten geloven én haar te ontmaskeren maakt Zegveld ons op een vreugdevolle manier bewust van deze kracht.