Portret z.j.

Collectioneren, c.q. verzamelen is het bijeenbrengen van dingen met als doel ze te bewaren, te bewonderen, te bestuderen, en misschien in een of andere volgorde tentoon te stellen of te exposeren.

Alexander Schabracq denkt dat de basisreden voor het verzamelen (van hem of zelfs in het algemeen) besloten ligt in het woord communicatie. Dingen zijn gematerialiseerde zaken of objecten die iets te vertellen hebben door hun verschijning, betekenis, vorm of kleur, hun schoonheid of zeldzaamheid. Daarbij kunnen we onderscheid maken tussen dingen en kunstwerken. Dingen tonen hun inhoud over het algemeen intrinsiek terwijl kunstwerken met het doel om te communiceren gemaakt zijn. Visuele communicatie, zonder woorden dus.

Alexander Schabracq verzamelt dingen en kunstwerken. Ze dragen een leven in zich. Ze zijn ontstaan, gemaakt en worden vernietigd. Ze worden gebruikt, mishandeld, gekoesterd, bewonderd en afgekeurd, weggegooid en gevonden. En als zodanig zorgen ze ervoor dat ze bewaard worden, dat er tempels en musea worden gebouwd voor hun welzijn en als zo doende zijn er dingen ofwel artefacten die al een leeftijd van duizenden jaren hebben en daarmee makers en schatbewaarders vele malen hebben overleefd. Door een combinatie te maken van dingen en kunstwerken vertel je een verhaal of maak je een statement. De door hem gemaakte en verzamelde kunstwerken zijn een esthetische vorm van communicatie. Zijn collectie bestaat uit potentiële communicatieve artefacten. Er is ook duidelijk een intieme wisselwerking tussen de collectie en zijn collectioneur die daarmee zijn bestaan wil bevestigen.