Kunstenaar en theoreticus Constant (Nieuwenhuys) is na de oorlog een van de drijvende krachten achter de experimentele Cobrabeweging (1948-1951). Na het uiteenvallen van de groep beginnen zijn oorlogservaringen door te werken en worden deze een belangrijk thema in zijn schilderkunst. Tegelijkertijd heeft Constant een grote hang naar vooruitgang. Vanaf midden jaren vijftig verdwijnt het schilderen naar de achtergrond en richt hij zich op het ambitieuze project New Babylon (1960).
Het utopisch getinte New Babylon is een weerspiegeling van Contants ideeën over de moderne stad en samenleving. Beïnvloed door het Marxisme pleit hij voor een toekomstige maatschappij waarin kunst niet alleen vóór maar vooral dóór het volk wordt gemaakt. Tussen 1952 en 1960 werkt hij aan een serie ruimtelijke constructies en maquettes waarin hij zijn ideeën over een toekomstige ideale leefomgeving en architectuur vormgeeft. Daarbij experimenteert hij met nieuwe vormen en materialen als plexiglas en roestvrij staal, om te illustreren dat nieuwe industriële materialen een verrijking voor de architectuur kunnen zijn.
Een voorbeeld daarvan is Eivorminge contructie. De ronde en ovale vormen zijn een reactie op de strenge horizontale elementen van de architectuur van dat moment. Met het maken van ‘dynamische constructies’ zoals deze, laat Constant zien dat de stad van de toekomst een creatieve en steeds veranderende gedaante kan krijgen. Met het werk La fleur mécanique, dat aanvankelijk onder de titel Ruimteschip wordt gepresenteerd, wil hij verwijzen naar een toekomst waarin het leven uiteindelijk poëtisch zal zijn. Ondanks het gebruik van industriële materialen als ijzer en beton draagt de ‘mechanische bloem’ een kwetsbaarheid en schoonheid in zich.
