Zonder titel 1987

Veel familieleden van Piet Dirkx zaten in de sigarenbranche. Als fervent sigarenroker wendt hij de achterkant van sigarendoosjes aan voor velerlei notities: boodschappen, observaties, indrukken en afspraken. Ze vormen de basis voor de kleuren waarmee hij de doosjes beschildert. Hiervoor gebruikt hij was gemengd met zuivere pigmenten, waardoor een sterke kleurintensiteit ontstaat. Want over kleuren droomt en fantaseert Dirkx er eindeloos op los. Hij kan er mee spelen. In talrijke tentoonstellingen hangen kleurrijke paneeltjes van sigarendoosjes aan de wand, staan tegen een muur of liggen op de vloer. Gestapeld en gerangschikt. Ze houden het midden tussen schilderijen en sculpturen, maar vormen bij elkaar een overwogen onderzoek naar vorm en kleur in specifieke ruimten. Wandwerken noemt de kunstenaar zo’n opstelling. De eenvoud ervan is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt, want wat Dirkx leest of ziet heeft enorm veel invloed. In zijn hoofd spoken zaken rond als de opbouw van Rothko’s schilderijen, foto’s van Mondriaan en Malevitsch, de filosofie van Berkeley of de sigaar van Brigitte Bardot.